Vorige week kwam er geen weekoverzicht van mij online. En ik had hem al bijna helemaal geschreven, maar de laatste dagen verliepen anders waardoor het niet goed voelde om het ‘kijkje in mijn leven’ online te zetten. Heel dubbel, want ik wilde jullie laten zien hoe Jenna haar ‘Corona-verjaardag’ was verlopen. Maar helaas kreeg ik de dag erna heel verdrietig nieuws. De moeder van mijn lieve vriendin was al een tijd ziek en het ging niet goed met haar. Afgelopen week liep anders dan gepland…
Jenna 7 jaar
Ik wil je eerst nog wel even meenemen naar Jenna haar verjaardag. Een verjaardag die ondanks ‘het nieuwe normaal’ of eigenlijk ‘het nieuwe abnormaal’ nog een superleuke verjaardag werd. Ik had familie en vrienden gevraagd om aan de deur te komen zingen en wie niet in de gelegenheid was om te komen, een kaartje te sturen en/of te bellen. Mijn verzoek zorgde voor heel veel leuke en lieve kaarten en bezoekjes. Dus naast de fiets die ze heel graag wilde hebben, kwamen er heel veel mensen aan de deur die haar toezongen.
Ze had ook nog eens geluk dat het prachtig weer was en wij een grote tuin hebben, want hierdoor konden mensen ook even een stukje taart eten en een drankje doen. De 1,5 meter was goed te doen en iedereen bleef niet te lang waardoor er steeds maar maximaal 4 (extra) volwassenen aanwezig waren. Ze zei later dat het net was of ze toch een feestje had, alleen dan met iedereen om de beurt. En zo was het ook. Ze is superverwend en heeft zich echt jarig gevoeld. En dat was voor mij het belangrijkste. Deze verjaardag zullen we niet snel vergeten en we kunnen er met een goed gevoel op terugkijken.
Maandag
Zoals ik al aangaf verliep de rest van het weekend anders en heel afgelopen week verliep anders dan gepland…De moeder van mijn lieve vriendin is al een tijdje ziek en omdat het steeds slechter met haar ging ben ik zondag naar Tilburg gereden om mijn vriendin te steunen. Toen ik haar moeder zag, wist ik meteen dat het niet lang meer zou duren. Helaas, heb ik al wat mensen verloren en hun laatste dagen en uren van dichtbij meegemaakt. Dus toen diezelfde nacht mijn telefoon ging, wist ik genoeg. Ze was er niet meer…
Mijn eerste gevoel was dat ik weer in de auto wilde stappen, maar ik heb me in kunnen houden en mijn vriendin de ruimte gegeven om zelf aan te geven wat ze wilde. Maandag was een sombere dag waarin ik niet vooruit te branden was. Gelukkig hadden mijn meisjes hier alle begrip voor en waren ze superlief voor me. Ze hebben deze maandag moederdag ingehaald, denk ik. Ik was zondag namelijk de hele dag weg en vandaag hebben ze me alsnog in de watten gelegd. Superlief van ze ❤️
Dinsdag
Vandaag heb ik eerst Marley met haar rekenen geholpen en ben toen in de auto gestapt richting Tilburg. Oké, eerst bloemen en chocola voor mijn vriendin gekocht om haar een beetje troost te bieden. Ik ben de hele dag en avond bij haar geweest en heb haar kunnen helpen met wat dingen voor de uitvaart. Zo fijn dat Alex vrij was vandaag en ik dus niet op de klok hoefde te kijken. Alle aandacht was voor mijn vriendin, haar kleine knul en haar vader. Op dit soort momenten realiseer ik me heel goed hoe getroffen ik het heb met mijn gezin. Ik kan mijn ding doen zonder dat ik me daar schuldig over hoef te voelen. Zo dankbaar!
En dan is het zo fijn om na een lange dag weer naar huis te rijden. Alleen wat minder van de wegwerkzaamheden, waardoor ik alleen 70 en 90 kilometer op de snelweg mocht. Een lange rit die ik bij aankomst in Zoetermeer goed heb gemaakt met een Big Mac. Die had ik wel verdiend 😉
Woensdag
Vandaag bof ik weer, want Alex is vandaag ook vrij en ik kan dus even blijven liggen. Hij gaat met de meiden het schoolwerk doen en ik probeer vooral mijn hoofd leeg te krijgen. Het plan was om vandaag te werken, maar veel komt er niet uit mijn handen. En dat is helemaal prima.
Naast series kijken, haken en een boek lezen gebeurt er verder niet veel spannends deze dag. Een rustig dagje en daar is niks mis mee. Morgen weer een dag!
Donderdag
Vandaag ben ik weer vol energie en heb ik heel veel zin om te werken. Maar zoals ik in mijn blog van vorige week schreef, heb ik wat moeite met het schrijven. Ik wil namelijk niet alleen over Corona schrijven. Het is logisch dat het in weekoverzichten terugkomt omdat dit over mijn dagelijks leven gaat. Ook schrijf ik met alle liefde over goede initiatieven die in deze rare tijd ontstaan. Maar de ellende die corona met zich meebrengt zien en horen we al genoeg en dus schrijf ik daar niet over. Dit is een feel good blog en wil ik vullen met positiviteit! Het is niet dat ik geen ideeën heb, maar het komt er niet uit. Dus de hele ochtend vertoon ik werkontwijkend gedrag. En dan, ergens in de middag, heb ik los kunnen laten en begint het te stromen en schrijf ik meerdere blogs. Heerlijk!
Ons nichtje heeft een stageplek op de school van de meiden en ze heeft deze middag een gesprek op school. Daarna komt ze gezellig naar ons en eet ze gezellig mee. En ja, ik hou 1,5 meter afstand van haar 😉 Als zij naar huis gaat, gaan de meiden naar bed en ik heb even tijd om mijn nagels te doen. Ik kom niet verder dan het verwijderen van de gellak, want ik ben best moe. Morgen komt het nieuwe lakje wel. Ik heb trouwens verf voor mijn haar besteld, want ik ben zo grijs geworden. Hoop dat het morgen bezorgd wordt en ik mijn haar weer van een kleurtje kan voorzien. En anders komt dat volgende week wel. Maar het moet wel echt gebeuren hoor!
Vrijdag
Jenna gaat vandaag weer een dagje naar school en Marley en ik werken aan de eettafel. We beginnen met rekenen en ze moet een hele leuke proef doen met limonade en inhoudsmaten. Leuk om zo de dag te beginnen! En terwijl zij met spelling en taal aan de slag gaat, ben ik lekker aan het schrijven. Tussendoor gaan we nog even naar de stad om een outfit voor de uitvaart te scoren.
Na het eten fietsen we naar opa en oma. De meiden slapen daar een nachtje omdat wij zaterdag al vroeg de deur uit moeten richting Tilburg. Ja, het is coronatijd. Maar dit is even niet anders. Het is niet zo dat we een feestje hebben. En gelukkig zijn opa en oma niet zo moeilijk.
Zaterdag
Vandaag sta ik met een soort van leeg gevoel op. Ik leef zo mee met mijn vriendin en vandaag is de crematie van haar moeder. Alhoewel ze al afscheid van haar moeder heeft genomen, is dit toch wel weer zo’n moment van extra verdriet. Helemaal nu, in deze gekke tijd nog wat extra verdrietig omdat er maar 30 mensen aanwezig mogen zijn. En dat is nog niet alles, want je mag geen handen schudden, je mag niet knuffelen en je moet 1,5 meter afstand houden van elkaar. Gelukkig is er wel een livestream zodat iedereen die niet aanwezig kan zijn, toch mee kan kijken. Het is een mooie dienst en naast de traantjes die vloeien zitten we ook regelmatig met een lach op ons gezicht. Een mooi mens heeft ons verlaten, maar gelukkig leeft ze voort in onze gedachten en in ons hart ❤️
Na afloop van de dienst gaan Alex en ik met onze vriendin en haar kleine mee naar huis. Daar eten we samen en kletsen nog wat na. En hoe graag ik ook had willen blijven, komt het moment dat we naar huis moeten gaan en de meisje op moeten halen. Ik was al goed voorbereid en had voor vandaag diepvriespizza’s in huis gehaald. We hoeven dus niet te koken. En mijn hoofd staat er ook helemaal niet naar. Dus plof ik op de bank met een glas rosé en ga op tijd naar bed.
Zondag
Ik had zaterdag behoorlijk wat rosé op. Wat echt niks voor mij is, maar ach moet kunnen. Ik was wel een beetje bang dat ik vandaag met koppijn zou opstaan. Maar niks is minder waar. Ik ben eigenlijk behoorlijk fris en fruitig en vol energie. En dus profiteer ik daar maar van door op te ruimen en schoon te maken en zelfs te strijken. De nieuwe week begint dan lekker fris en ik kan lekker werken zonder dat het stemmetje in mijn hoofd mij eraan herinnert dat ik bedden moet verschonen, een badkamer moet schoonmaken en moet stofzuigen. Heerlijk!
De rest van de dag doe ik lekker rustig aan en lees verder in een boek terwijl de meiden lekker buiten aan het spelen zijn. Na het eten maakt Marley nog wat schoolwerk af wat ze vrijdag niet af heeft gekregen en oefenen we de topografie van Groningen voor haar toets maandag. En dan gaan de meiden naar bed en heb ik een avondje alleen. Even bijkomen van deze emotionele week. Afgelopen week liep anders dan gepland, maar ik ben zo dankbaar dat ik er voor mijn vriendin kon zijn en haar kon steunen.
En nu op naar een nieuwe week!
Ik wens je een fijne en zonnige week!
Liefs,
Irene ❤️
