Kan ik deze week overslaan?! | Een kijkje in mijn leven

Kan ik deze week overslaan

Weer een nieuwe week met nieuwe kansen. Het wordt een druk weekje, want naast werken en de gebruikelijke dingen rond ik deze week eindelijk mijn opleiding tot life coach af. Eindelijk, want ik begon deze opleiding toen ik nog vol in mijn burn out zat in 2017 (lekker moment ook weer gekozen). De coronaperiode was een mooi moment om het weer op te pakken en hoe. Ik ga ook naar mijn tante die ernstig ziek is, naar de bioscoop en een ochtendje buiten de deur werken. Maar ook slaat het noodlot toe, want mijn tante overlijdt en Marley krijgt weer epileptische aanvallen. Kan ik deze week overslaan?

Maandag

Ik heb vannacht zo slecht geslapen. Zal vast door de volle maan komen. Ik werd steeds wakker en kwam er om 6:30 achter dat ik vergeten was mijn wekker te zetten. Gelukkig schrok ik nog op tijd wakker dus niks aan de hand. Als de kinderen naar school zijn, maak ik een ochtendwandeling met mijn schoonmoeder. We gaan voor het rondje van een half uur, omdat het een beetje regenachtig is. Na het rondje drinken we nog een kop thee en koffie en ga ik aan het werk. Of eigenlijk moet ik aan het werk, maar ik besluit om de laatste les van de opleiding Lifecoaching te doen.

Kan ik deze week overslaan
Met mijn draakjes genieten van deze fijne dag. Toen wist ik nog niet wat ik dinsdag wist…

Ik ben deze opleiding tijdens mijn burn out begonnen, omdat ik jarenlang coachervaring had maar nooit echt een coachopleiding had gedaan. Met deze opleiding wilde ik vooral achterhalen of het echt wat voor mij is en of ik het kan. Nu ik alle lessen afgerond heb met gemiddeld een 8,7 weet ik dat dit echt iets is wat ik leuk vind en waar ik meer mee wil doen. Mensen helpen zit in mij. En mensen helpen hun leven te ‘verbeteren’ geeft mij enorm veel energie.

Eigenlijk zou ik nog een examen moeten doen om het goed af te sluiten. En veel mensen in mijn omgeving raden mij dit ook aan. Maar ik voel zo sterk dat ik dat papiertje niet nodig heb. Wat zegt dat papiertje verder over mijn kwaliteit als coach? Ik krijg nog steeds regelmatig berichtjes van mensen die ik in het verleden heb gecoacht waarin ze aangeven hoe ze nog steeds de technieken gebruiken die ik ze heb geleerd of dat ze nog steeds kracht uit de coaching halen. Dat is voor mij zoveel meer waard dan dat papiertje. En dus is het goed zo. Ik ga mensen helpen en dat doe ik als ervaringsdeskundige, met gevoel en een stukje theorie wat ik uit de lessen mee heb gekregen. En ik zal je zeggen: IK HEB ER ZO’N ZIN IN!

Dinsdag

Vandaag ga ik eerst sporten en dan stappen Alex en ik in de auto richting Tilburg. Ik heb vorige week slecht nieuws gehad over een tante en we gaan haar vandaag opzoeken. Ze gaat hard achteruit en ik wil haar echt nog zien voor het te laat is. Het was best schrikken toen ik haar zag, maar we waren blij elkaar te zien. Omdat ze snel moe was, zijn we niet lang gebleven. Onderweg naar huis heb ik gelukkig nog wat kunnen werken, omdat Alex reed. We kwamen ongeveer gelijk met de meiden thuis aan. Gelukkig heeft Marley een huissleutel en konden de meiden gewoon naar binnen.

Kan ik deze week overslaan
Dit is achteraf de laatste keer dat ik mijn tante zag en sprak. Ik wist niet dat Alex deze foto had gemaakt totdat we in de auto op weg naar huis zaten. Maar ben zo blij dat hij deze foto heeft gemaakt ❤️

Ik heb nog even getwijfeld of ik het volgende zou delen. Maar ook dit hoort bij mijn leven en ik geef je een kijkje in mijn leven. Die middag had Marley toch weer een epileptische aanval. Het ging zo goed zonder medicijnen en dat al bijna 2 maanden lang. En toch nu dan weer een aanval. Ik heb nog de hoop dat het bij één aanval blijft, maar bij het avondeten volgt de tweede aanval en bij het tandenpoetsen de derde.

Uiteraard heb ik contact opgenomen met het ziekenhuis, want drie aanvallen in vier uur is toch wel wat veel. En word ik teruggebeld. Weet je wat nou zo raar is, ik ben niet verdrietig. Ik vind het vooral heel verdrietig voor Marley dat wel. Maar ik ben boos en teleurgesteld omdat ik echt in de veronderstelling was dat ze van de epilepsie af was. Gelukkig vindt ze het zelf allemaal niet zo erg. Maar ik had haar een leven zonder medicijnen gegund. Een domper dit…

na maanden weer naar de bioscoop
Wat fijn om na maanden weer naar de bioscoop te gaan. Even nergens aan denken en een rondje lachen. Zo fijn!

Ik besluit om wel met mijn schoonmoeder naar de bioscoop te gaan zoals gepland. Ik kan de afleiding wel gebruiken. We gaan naar Rundfink: Jachterwachter. Wat een vage maar leuk film. Ik heb me kapot gelachen en mijn schoonmoeder ook. Dit hadden we allebei even nodig ❤️

Woensdag

Ik had nu heel graag willen zeggen dat een nachtje slapen mij een beter gevoel heeft gegeven, maar ik heb amper geslapen. Ik schrik steeds wakker en rond half vier kon ik niet meer in slaap komen. Ja, om half 7 viel ik weer in slaap. En werd om 7 uur weer wakker. Geen goede nachtrust dus. Maar ik moet wel zeggen dat de boosheid van gister weg is. Vandaag eerst het telefoontje van het ziekenhuis afwachten en dan weten we pas meer. Druk maken heeft nu verder geen zin. Marley blijft gewoon thuis vandaag en we houden haar in de gaten. Nou ja, Alex dan want ik ga een ochtendje met Irene van FotoMano werken. We zijn met een heel leuk project bezig en de puntjes moeten nog even op de i gezet worden.

ochtendje met Irene werken
Weer gezellig een ochtendje met Irene werken. Altijd zo inspirerend!

Ik krijg na het gesprek in de ochtend waarin ik het hele verhaal aan de epilepsie verpleegkundige voorleg, al vrij snel een tweede telefoontje binnen. Helaas is Marley haar eigen neuroloog op vakantie, want ik had toch het liefst haar advies gehoord. Gelukkig is er een vervanger en deze arts heeft het advies gegeven om toch weer met de medicatie te gaan starten en heeft het recept al naar de apotheek gemaild. Wel andere medicatie die Marley eerst had. We hebben namelijk gemerkt dat ze sinds het afbouwen veel alerter is en ook op school merken ze dat alles minder vertraagd binnenkomt. We gaan in de middag eerst met zijn viertjes na de bioscoop. Even aan iets anders denken voordat we in de avond met de nieuwe medicatie beginnen.

Donderdag

Ik heb onrustig geslapen. Ik droomde over Marley en ook onze hond Indy kwam voorbij. Maar ook mijn tante die stervende is. Rond half vier geef ik het op en ga ik naar beneden. Dan maar iets nuttigs doen en dus ga ik maar werken. Ik doe vanmiddag wel een dutje. Na het sporten werk ik nog een beetje, maar veel komt er niet uit mijn handen. Zo’n slechte nacht hakt er in. Marley hou ik deze week thuis en dus breng ik maar lekker tijd met haar door. Ze wilde een tent in de woonkamer en dus regelen we dat.

met de Kinderen weer naar de bioscoop
En vandaag met de kinderen naar de bioscoop. En ja, Marley kijkt scheel. Ze dacht dat ze lollig was 😉

Na een rustig dagje krijg ik vlak na het avondeten een telefoontje van mijn nichtje. Onze tante is overleden. Het is zo bizar snel gegaan. Twee weken geleden wist ze pas dat ze ziek was en nog geen week geleden hoorde ze dat de artsen niets voor haar konden betekenen. En nu is ze er niet meer. Ik ben er echt kapot van. De laatste jaren zag ik haar niet veel meer, maar we belden af en toe. Als kind heb ik veel tijd met haar doorgebracht. Ze woonde bij mijn opa en oma op nog 5 minuten bij ons vandaan en ik was er bijna dagelijks. Op zondag aten we altijd bij opa en oma en waren we fanatieke kaarters en gingen mijn tante, moeder en ik iedere maand naar de buurtbingo. Ik heb zoveel leuke herinneringen aan haar.

Maar wat ik nooit zal vergeten is hoe lief zij altijd was. Ik ben maar één keer boos op haar geweest en dat was toen mijn oma iets heel naars tegen mij had gezegd en ze vond dat ik het goed moest maken met mijn oma. Maar daar dacht ik anders over. Heb haar ook gezegd dat ze zich er niet mee moest bemoeien. Maar dit is wie zij was. Ze wilde dat iedereen leuk met elkaar omging. Een mooi mens heeft ons verlaten…

Vrijdag

Vandaag zit ik er doorheen. Eerst het bezoek aan mijn tante, nog geen paar uur later de epileptische aanval van Marley en dan het overlijden van mijn tante. Het is een beetje veel voor één week. Het enige wat ik nu kan doen is me eraan toegeven. Even zwelgen en mezelf heel zielig vinden. Potje janken en boos zijn. En vooral heel veel chocola en Netflix. Het is even niet anders. Verdringen heeft geen zin, want dan komt het 10x zo hard terug. Dus gewoon even alle emoties toelaten, ook al putten die me uit. Vandaag ben ik er even niet. Behalve voor mijn gezin.

tent in de woonkamer
Ze willen een tent en krijgen een tent. Moet kunnen. De tent moest opgezet worden in de woonkamer en heeft er vier dagen gestaan en twee nachten hebben ze erin geslapen. Ach, het is bijna vakantie zullen we maar denken 😂

De meiden willen beneden slapen dus slapen ze beneden in de tent. Maar het zijn wel schijterds, want ik moet beneden op de bak slapen haha. Dus kijken we een film en slapen dan met zijn drietjes beneden.

Zaterdag

Vandaag mag ons neefje afzwemmen en gaan de meiden met mijn schoonouders naar ons neefje om het te vieren met hem. Wel lekker, want dan heb ik even tijd voor mezelf. Alex is namelijk ook aan het werk. Ik hang een beetje rond, kijk wat Netflix en ga in bad. Even bijkomen van de afgelopen dagen.

mooie bos bloemen gekregen
Prachtige bos bloemen van mijn schatje gekregen. Ik geloof dat ie het een beetje met me te doen had en me op wilde vrolijken. Zo lief! ❤️

Ook vanavond slapen we weer beneden. Dus we kijken weer een film samen en gaan dan lekker slapen. De eerste nacht dat ik eindelijk weer goed slaap.

Zondag

Vandaag voel ik me weer een stuk beter. Ik ben dat lege gevoel van de afgelopen dagen kwijt en voel me weer energieker. Dat de epilepsie niet weg is, is natuurlijk balen. Maar ik wist dat dit zou kunnen gebeuren. Nu even de medicatie goed afstellen en dan komt het helemaal goed met mijn meisje. Ik kan het niet veranderen dus kan niets anders dan het accepteren. En dat mijn tante overleden is, is natuurlijk verschrikkelijk. Helemaal omdat het zo snel is gegaan. Maar ik troost me met de gedachten dat ze niet lang heeft hoeven lijden en dat ze nu mijn vader weer ziet. Ze hebben een hoop bij te praten die twee dus dat komt wel goed daarboven.

badje voor mijn orchideeën
Na mezelf (en mijn gezin) een paar dagen verwaarloosd te hebben, ben ik weer terug. Iedereen kreeg weer alle aandacht van me. En zo ook mijn plantjes en deze orchideeën die een badje kregen

En wat vooral heel lekker is vandaag is het zonnetje dat schijnt. Even geen regen meer, maar zon en warmte. En daar ga ik wel lekker op hoor! Ik heb zelfs de puf om op te ruimen (heb afgelopen week echt geen drol gedaan) en de badkamer schoon te maken. Ook wat wasjes gedaan en een beetje gewerkt. Ik ben er weer. Morgen een nieuwe week en ik ga weer voor positiviteit.

Kan ik deze week overslaan?!

Je snapt denk ik wel dat ik blij ben dat het zondag is als ik dit schrijf. Ik ben echt wel klaar met deze week. Ik heb ook echt zoiets van: “Kan ik deze week overslaan?!”. Door alles wat er deze week gebeurd is, heb ik helemaal niet kunnen genieten van het feit dat ik mijn opleiding tot life coach met een 8,7 gemiddeld heb afgerond. Dat ik echt wel trots mag zijn op mezelf en keihard gewerkt heb de afgelopen tijd.

Maar goed, zo gaat het in het leven. En weet je, tegenslagen zijn ook nodig. Zonder die tegenslagen zou je immers veel minder waarderen wat er wel goed gaat in je leven. En dus ben ik dankbaar voor al het goed in mijn leven en heb ik nog meer reden om te genieten van ieder moment van iedere dag. Dus op naar een week met positiviteit, liefde en plezier!

Ik hoop dat jij een betere week had 😉

Liefs,
Irene

Deel op:

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Ontvang leuke updates

Schrijf je in voor mijn Feel Good Nieuwsbrief

Ontvang als eerst de dikste aanbiedingen, leuke tips en nog veel meer!

Wacht!

Schrijf je in voor mijn Feel Good Nieuwsbrief zodat jij altijd de eerste bent die op de hoogte is van de leukste nieuwtjes en aanbiedingen!