Dit wordt een afwisselend weekje. Van het zindelijk krijgen van onze pup Summer tot shoppen bij de IKEA en van sintvoorbereidingen tot een kerstboom uitkiezen. Maar het wordt ook een week van loslaten. Loslaten van oud zeer om verder te kunnen en nog beter te kunnen genieten. Pittig, maar nodig…
Maandag
Deze week gaan we door met de zindelijkheidstraining van Summer. En dat betekent dus veel met haar naar buiten. Uiteraard gaat Sjors dan ook mee. Hij heeft er niet veel zin in, maar dat geblaf als ie alleen thuis zit is ook niet fijn voor de buren. Al moet ik zeggen dat het al een stuk beter gaat. Vaak met de hondjes naar buiten en werken. We zijn er nog lang niet hoor, maar ieder stapje telt.
Als de meiden uit school zijn drinken we eerst samen een kop thee en doen dan met zijn drietjes een spelletje. Altijd gezellig dit momentje als ze net uit school zijn. Dan gaan ze buiten spelen en ga ik het eten klaar maken. Het is tenslotte maandag en dan eten we altijd om 16:45 ivm het kickboksen van de meiden.
Dinsdag
Vandaag start de dag gewoon kut. Iets anders kan ik er niet van maken. Alex en ik krijgen ruzie om zoiets banaals en dat triggert bij mij iets. Het gevolg is dat ik begin te huilen en niet meer kan stoppen. En het gaat niet eens alleen om die ruzie. Ik huil gewoon niet zo makkelijk en eens in de zoveel tijd komt het eruit.
En standaard is eind november, begin december één van die momenten. Dan komt de sterfdatum van mijn vader eraan en dan vliegen mijn emoties alle kanten op. Het is gewoon zo bizar dat hij toch al 12 jaar geleden overleden is en ik hem nog iedere dag mis. Het doet nog steeds pijn als ik terugdenk aan het moment dat ik het telefoontje krijg. De gil die ik maakte waardoor mijn buurvrouw wakker werd tot aan het gemis van een vader bij wie ik terecht kan voor wijze raad en een opa die er voor zijn kleindochters is. Dat doet nog het meeste pijn. Dat ze geen opa hebben.
Na toch wel ruim een uur huilen (Ja echt. Niet snikken ofzo, maar de tranen bleven komen) herpak ik me. Werken wil niet echt lukken en dus ga ik de sintcadeaus inpakken. De rest van de dag is er niet veel met me te beginnen.
Ik word wel heel vrolijk van de stukadoors die komen. Niet om de mannen zelf, maar om het werk dat ze doen. De open haard wordt verder afgemaakt. Nu de spachtelputz laten drogen en dan kan ik het verven. De kleur wit is namelijk niet dezelfde kleur al het wit van de muur ernaast. Leuk projectje voor komend weekend. Omdat ik knallende koppijn heb (van het janken natuurlijk) ga ik lekker vroeg naar bed.
Woensdag
Alex is vandaag vrij dus ik blijf wat langer liggen. De hoofdpijn is al een stuk minder dus dat scheelt. Als de meiden naar school zijn en Alex naar de sportschool gaan, gaan de hondjes en ik naar beneden. Ik blijf de hele ochtend in badjas. Heerlijk! Maar ondertussen wordt er wel gewerkt hoor. Ik maak een mail voor Master Mind, pak een bestelling in, schrijf de nieuwsbrief voor december en schrijf ook nog een blog.
Na de lunch ga ik dan eindelijk even douchen en daarna werk ik nog een paar uur voordat ik eten ga koken. Ik zou vandaag eigenlijk bloed gaan doneren maar ik voel me totaal niet fit door dat gejank van dinsdag. Huilen lucht op, maar het kost ook zoveel energie altijd.
Donderdag
Vandaag is de dag anders dan normaal, want de meiden werken een dagje thuis. De verwarming op school is stuk en dat is natuurlijk veel te koud. Nu vind ik het niet erg dat ze thuis werken, maar ik heb maar één laptop en ze hebben allebei werk wat online gedaan moet worden. En ik wil ook kunnen werken. Dus ik ga maar een laptop voor de meiden kopen.Wel handig vandaag, want ik heb geen auto en het regent. Gelukkig is mijn schoonmoeder zo lief om met mij naar de Mediamarkt de rijden. Bij thuiskomst kunnen we de laptop installeren en is Jenna in de tussentijd op mijn laptop bezig. Jenna is uiteindelijk snel klaar met haar schoolwerk en gaat buiten spelen met een vriendinnetje. Dan gaat Marley op de nieuwe laptop aan de slag en kan ik ook werken. Heel fijn!
In de avond ga ik op school samen met twee andere moeder de cadeaus voor in de zakken op school inpakken. Dan is alles klaar voor 4 december en hoeven we alleen op 4 december heel vroeg op te staan en de hele dag bezig te zijn met de kinderen op school blij maken. Het is toch allemaal anders en als ik ook maar een klein beetje kan bijdragen in een lach op het gezin van de kinderen op school dan ben ik een blij mens.
Vrijdag
Vandaag wilde ik eigenlijk naar de sportschool en nog wat werken, maar mijn huis ziet er echt niet uit en ik heb totaal geen zin om te sporten. Dus ik ga eerst aan de slag met het huis aan kant maken. Dus muziekje aan en gaan met die banaan. De boodschappen heb ik online besteld dus ik hoef geen boodschappen te doen. Dat scheelt weer. Al ik dan klaar met het huis ben heb ik nog wat tijd voor mezelf voordat de meiden uit school komen. Heerlijk!
Als de meiden klaar zijn met school gaat Jenna bij een vriendinnetje spelen en gaan Marley en ik even naar IKEA. Ik was alleen vergeten dat het Black Friday is dus dat is een beetje jammer. Het is namelijk behoorlijk druk. En we komen uiteraard weer veel te veel wat we niet nodig hebben. Wat is dat toch met de IKEA?
Zaterdag
En toen was het weekend! Alex moet het hele weekend werken dus ik ben gezellig met de meiden en hondjes. We doen het in de ochtend lekker rustig aan en in de loop van de middag krijgen we het in onze bol. We gaan de kerstboom alvast uitkiezen. Ik ben normaal echt antikerst voor 5 december. Maar ik weet niet wat het is, ik heb al vele kerstfilms gekeken, luister kerstmuziek en ga zo maar door.
Eigenlijk had mijn aversie tegen Kerst in begin december niet zoveel met Sinterklaas te maken, maar met het overlijden van mijn vader. In het jaar dat mijn vader overleed, kreeg ik net voor 5 december al een kerstkaart van mijn ouders. En ik was ook helemaal in Kerstsfeer. Ik had nog geen kinderen dus was al lekker met Kerst bezig en luisterde de hele dag kerstmuziek en in de auto stond standaard Sky Radio aan. Want tja, kerstmuziek. En toen overleed mijn vader op 11 december. Sindsdien voelt het niet goed om al vroeg met Kerst bezig te zijn. Alsof het ongeluk brengt.
Maar het afgelopen jaar heb ik niet alleen keihard aan mijn bedrijf gewerkt. Nee, ik heb ook keihard aan mezelf gewerkt. En wat daar een onderdeel van was is het loslaten van oud zeer. Heel moeilijk, want het voelt alsof het bij je hoort. En het is niet zo dat ik mijn vader loslaat en hem niet meer mis. Dat is niet wat ik bedoel. Wat ik bedoel is het loslaten van gevoelens en dingen die mij niet dienen. Zoals niet met Kerst bezig zijn omdat dit ongeluk zou brengen. Onzin!
We leven in een gek jaar en Sinterklaas en Kerst zullen ook gek en anders zijn. Ik merk dat ik (en veel mensen met mij) behoefte hebben aan de warmte en gezelligheid van Kerst. En voor mij hoort hier een kerstboom bij. Dus komt deze week al de kerstboom te staan. Eigenlijk wilde ik eerst nieuwe raambekleding, maar die moet dan maar wachten. Dus dit weekend staat al helemaal in het teken van Kerst!
Zondag
Vandaag slapen de meiden, de hondjes en ik uit. Heel fijn, want zaterdag was ik al vanaf 4 uur wakker. Geen idee waarom. Er komt natuurlijk wel weer een volle maan aan dus dat zal het wel zijn. Terwijl de meiden de honden uitlaten, ga ik aan de slag met een lekker ontbijtje voor ons drietjes. Na het ontbijt kijken we de eerste kerstfilm en dat zal vandaag niet de laatste zijn.
Vandaag moeten ook de hondjes in bad. Ik wil Sjors iedere week in bad doen, omdat zijn huidje een beetje slecht is. Alleen heb ik vorige week overgeslagen dus vandaag moet hij echt in bad. Daarna is Summer aan de beurt en echt blij is ze niet. Dit gaan we dus vaker doen, zodat ze eraan went. De rest van de dag doen we lekker rustig aan, de meiden spelen buiten, we wandelen met de hondjes, doen spelletjes en kijken kerstfilms. Heerlijk! En als de meiden ‘s avonds op bed liggen ga ik lekker een halfuur in bad liggen. Even bijkomen en opladen voordat de nieuwe week begint.
Van sintvoorbereidingen tot een kerstboom uitkiezen
Ondanks dat de week wat emotioneel begon, was ook dit weer een fijne week. Het is misschien raar om te horen, maar ook uit die klote momenten haal ik veel positiiveit. Misschien niet zozeer op het moment dat ik in die emotie zit, maar wel als het rustiger in mij wordt. Dan pak ik die ruimte ook om na te denken en te voelen. Waarom voel ik me zo? De sterfdatum van mijn vader triggert veel, maar er zit meer onder. En daar ga ik de komende tijd ook nog mee aan de slag. Ik wil namelijk niet dat ik nog 12 jaar met een rotgevoel blijf zitten als zijn sterfdatum eraan komt. Ik wil weer vanaf begin december van Kerst kunnen genieten. Volgende week lees je hoe me dat vergaat.
Ik wens je weer een mooie week en alvast een hele fijne pakjesavond!
Liefs,
Irene
