Iedereen heeft het erover; het coronavirus (COVID-19). En dat mag. Maar maken we elkaar niet allemaal een beetje gek? Creëren we op deze manier niet alleen maar paniek? Maken we onze kinderen nu niet onnodig bang? Natuurlijk is het virus ernstig en natuurlijk moet je alert zijn. Maar de stroom aan mediaberichten zorgt ervoor dat je er continu mee geconfronteerd wordt en hierdoor kan je het bijna niet meer loslaten. Goed, ik schrijf hier nu ook over, maar mijn intentie is niet om paniek te zaaien. Integendeel. Mijn doel met dit artikel is dat we bewust worden en zijn wat dit met ons en onze kinderen doet. Ik voorkom paniek door het coronavirus door bewust bepaalde nieuwsberichten te vermijden. In deze blog vertel ik je er alles over.
Scholen zijn alert en dat is goed!
Zondag, de laatste dag van de korokusvakantie, kregen wij een e-mail van school. Een informatieve e-mail waarin werd aangegeven dat er geen reden tot paniek is. Maar het is wel belangrijk om een aantal voorzorgsmaatregelen te nemen. Zo geven de leerkrachten bij binnenkomst geen hand meer aan de kinderen maar wordt er een alternatieve manier van begroeten bedacht. Prima. Ook moeten de kinderen vaker hun handen wassen en als ze verkouden zijn moeten ze papieren zakdoekjes mee die direct na gebruik weggegooid moeten worden. En bij hoesten of niezen moet dit in de elleboog worden gedaan. Dit zijn adviezen die door het RIVM zijn afgegeven. Dus helemaal prima.
De stroom aan berichten over het coronavirus blijft groeien
Maar ik kreeg wel vragen van mijn kinderen. Zo vroeg de jongste of er Corona op school was. Dit is niet het geval. En of de oudste dan ‘gevaar’ liep omdat ze epilepsie heeft. Ook hier heb ik ze gerustgesteld. Bij thuiskomst na school kwamen er nog meer vragen, want op school hadden ze het er natuurlijk ook over gehad. En dat is allemaal goed. Maar waar ik een beetje van baal is de stroom van berichten. Of het nu de (digitale) kranten of social media zijn. Steeds maar weer het aantal besmettingen benoemen en het aantal doden. En het lijkt wel of er per dag steeds meer berichten worden gepubliceerd.
Hoe zit het met het aantal genezingen?
Maar waarom horen we zo weinig over het aantal genezingen? Waarom sluiten sommige ziekenhuizen hun deuren, maar wordt er op Schiphol en andere luchthavens niet gecontroleerd op iedereen die het land in komt? En waarom wordt er in het openbaar vervoer geen maatregelen genomen? Mijn man werkt in het ov en als iemand in de tram kucht, zit iedereen paniekerig om zich heen te kijken. Aan de ene kant wordt er paniek gezaaid, maar aan de andere kant wordt er laconiek mee omgegaan.
Waarom wordt er niet één lijn getrokken?
Als het allemaal zo ernstig is, zou er toch één lijn moeten worden getrokken. Zou de regering of bijvoorbeeld het RIVM een advies uit moeten brengen waar iedere instantie en werkgever zich aan zou moeten houden. Nogmaals ik ben heel nuchter en zie (nog) geen reden tot paniek. Maar is dit terecht? Ben ik misschien te laconiek? Of lopen die mensen die al bezig zijn met voorraden eten inslaan te hard van stapel?
Wat kunnen we met al die informatie?
Eerlijk, ik weet gewoon niet zo goed wat ik hiermee aan moet. En in paniek raken schiet niet op, want daar wordt de situatie toch niet beter van. Of ik me zorgen maak? Ja en nee. Natuurlijk hoop ik dat het coronavirus wegblijft uit mijn omgeving. En natuurlijk denk ik er wel over na. Maar ik kan er aan de andere kant geen beeld bij vormen. Ik zie nog zo de beelden van dode mensen in de straten van China. Is dat wat ik me erbij voor moet stellen? Of blijft het bij wat griepverschijnselen en ben je er met een week of twee weken weer bovenop?
Voorkom paniek door het coronavirus met deze tips
Ik heb daarom besloten dat ik me niet mee laat nemen in de paniekzaaierij. Dat wil niet zeggen dat ik me ervan afsluit. Want het is natuurlijk wel belangrijk om op de hoogte te blijven. Maar iedere keer als ik Facebook open en gelijk een een bericht over COVID-19 zie, is gewoon teveel. Daarom hanteer ik het volgende:
- Eenmaal per dag dag check ik de website van het het RIVM om te zien of er dingen zijn die ik nog niet weet.
- Als ik een vraag heb over het coronavirus check ik de website van het RIVM of van de Rijksoverheid. Hier zijn namelijk heel veel vragen en antwoorden te vinden. Mocht mijn vraag er niet tussen staan en wil ik hier echt antwoord op dan bel ik met het publieksinformatienummer (0800 – 1351).
- Ik vermijd alle overige nieuwsberichten. Als ik op social media zit scroll ik de berichten over het coronavirus door en lees al helemaal niet de reacties die mensen eronder geplaatst hebben.
- Als ik mensen over het coronavirus hoor praten en het is een algemeen gesprek dan is er niks aan de hand. Maar als ik merk dat het weer een vorm van paniek zaaien is loop ik weg.
Rustig blijven is het beste wat je kunt doen
Paniek door het coronavirus helpt niemand. Ik wil me niet gek laten maken en merk dat het steeds moeilijker wordt door de overflow van berichten. Zelfs de nuchtere ik merkt dat het steeds meer met me doet en dat wil ik niet. Is ook totaal niet nodig. En door maar één keer per dag het laatste nieuws tot me te nemen laat ik me niet meer meeslepen. Want paniek door het coronavirus, me zorgen maken of bang worden, zal ook invloed hebben op mijn kinderen. En dat is het laatste wat ik wil. Rustig blijven is het beste wat je kunt doen. En gewoon doorgaan met je leven….
Hoe ga jij om met alle berichtgeving rondom het Corona-virus?
Ik heb dit artikel geschreven vanuit mijn bevindingen en gevoelens bij dit onderwerp. En ik ben geen arts, maar wel een bezorgde moeder die niet wil dat er bij mijn kinderen en mezelf paniek door het coronavirus ontstaat. Ik deelde hierover een story op Instagram en ik kreeg enorm veel reacties. Daarom wilde ik hier meer over kwijt. Ik weet namelijk dat ik met mijn blog nog meer mensen kan bereiken. Mijn tips zijn gebaseerd op mijn eigen ervaring. Ik krijg door die tips rust en laat me hierdoor niet meeslepen in de mediagekte. Als je geen baat hebt bij deze tips en je enorme zorgen maakt om het coronavirus, is het belangrijk dat je hierover praat. Met je partner, familie of vrienden. En als je merkt dat de paniek of jouw angst jouw dagelijks leven beïnvloedt, is het verstandig om met je huisarts te praten.
