Ik heb heerlijk 1,5 week vakantie gehad. Zo’n week van alles mag en niks moet. En tijdens deze 1,5 week besefte ik me weer eens hoe we worden opgeslokt door het leven van alledag. We hebben het allemaal druk. Gezin, huishouden, werk, leuke dingen doen, je kent het wel. En voor je het in de gaten hebt is er weer een jaar voorbij. Ik weer een een jaartje ouder, maar de kinderen ook. Het lijkt wel of de tijd tien keer zo snel gaat als je kinderen hebt.
De dagen veranderen als je kinderen hebt
De moeders onder ons snappen wat ik bedoel; dingen veranderen als je een man en kinderen hebt. Toen je nog alleen was (of met zijn twee) vond je het weekend snel gaan. Tenminste ik wel, maar als ik dat nu vergelijk met het leven met kinderen had je toen zeeën van tijd. En dan bestond de zondag bij mij uit uitslapen dus mijn dag was ook nog eens korter. Nu ben ik op zondag voor achten al beneden en als ik dan op de klok kijk is het ‘ineens’ 12 uur.
Ik vergeet stil te staan
En nu denk je misschien wat zeur je nou. Jij wilde toch kinderen! Ja ik zeur. Niet omdat ik kinderen heb en de tijd zo snel gaat, niet omdat ik het zo druk heb (die keuze maak ik immers zelf), maar dat ik soms vergeet om even stil te staan. Als ik mezelf zo’n moment geef dan sta ik stil bij waar ik nu in het leven ben. Dan kijk ik naar mijn meiden en blijf me verbazen dat ik twee van die leuke meiden op de wereld heb gezet. Twee kleine meisjes, van mij (ja ook van papa!).
Ik ben een gezegend mens
Ik ben gewoon vrouw van een leuke vent (oké, niet officieel, maar hé het voelt wel zo met alle ups en downs die een echt huwelijk kennen), ik ben moeder van twee lieve leuke meiden (die ik soms ook echt wel achter het behang wil plakken), we hebben een lekker huis waar we zeker oud in kunnen worden (als ik een loterij win dan misschien naar een leuk boerderijtje), ik heb een leuke baan waar ik lekker mijn ei in kwijt kan. Het leven gaat niet over rozen, dus ik heb ook genoeg shit meegemaakt. Ik heb zeker momenten in mijn leven gehad, waar ik me afvroeg of dit nou het leven is. En wat het allemaal waard is. Een gevalletje; is dit alles?! Ook heb ik soms bepaalde keuzes gemaakt die niet altijd heel verstandig of slim waren (tja ik ben ook maar een mens).
Shitmomenten horen bij het leven
Maar wat ik vooral geleerd heb is dat die shitmomenten nou eenmaal bij het leven horen. Voor mij zijn het altijd momenten om te resetten. Wat gebeurt er en hoe ga ik ermee om? Hoe kan ik mijn ‘fout’ herstellen of hoe ga ik met de fout van een ander om? En hoe cliché ook, na dat soort momenten kom je er weer wijzer uit.
Je leert wie je echte vrienden zijn
Je weet wie je échte vrienden zijn, wie kan je wel en niet vertrouwen. Maar je leert vooral ook jezelf steeds beter kennen. Hoe ga je om met bepaalde situaties en gevoelens. En hoe komt het dat je soms totaal anders reageert dan je eigenlijk ‘bent’. Maar deze momenten hebben er vooral voor gezorgd dat ik af en toe even stil sta om te beseffen wat ik allemaal wél heb en wat wel goed gaat.
Trots
Ik heb deze momentjes meestal als ik de kinderen op bed leg. Onze meiden vallen altijd snel in slaap en ik blijf vaak bij ze en kijk hoe ze slapen. En dan voel ik me zo trots. Trots dat dit mijn meisjes zijn. Trots dat ik hun mama mag zijn. Trots dat ze zo leuk zijn. Wat ben ik dan dankbaar. Ik heb zoveel om dankbaar voor te zijn. Waar maken we ons dan soms druk om (lekker boeiend dat de keuken een bende is). Iedere keer weer neem ik me dan voor om vaker dit soort momenten te hebben.
Iedere avond even genieten en dankbaar zijn. Stop en sta stil bij alles wat wel goed gaat en wees dankbaar. En besef waar je het allemaal voor doet. Niet voor de buitenwereld, maar voor jezelf en je gezin.
Een moment van rust
Het is voor mij ook even een momentje van rust. Het schijnt dat meer vrouwen last van burn out klachten hebben dan mannen. We nemen veel hooi op ons vork en zijn vaak ook nog eens perfectionisten en vinden het moeilijk om zaken uit handen te geven of hulp te vragen.
Perfectionisme
We willen alles goed (lees: perfect) doen. Een goede moeder zijn, die betrokken is op school en sportclubjes, een leuke vrouw voor je man zijn die ook de nodige zorg en aandacht nodig heeft, een huis dat spik en span is en je op ieder moment van de grond kan eten (met man, kinderen en hond onmogelijk), op je werk wil je ook het beste uit jezelf halen, sporten want je wil ook in shape blijven, dan heb je nog je sociale contacten die je up to date wil houden (maar na weken bedenkt dat je nog niet op dat ene apje hebt gereageerd of nog wat data voor een etentje door zou geven) en ga zo maar door. En dus is het voor mij belangrijk om regelmatig zo’n rust en besef moment te pakken en dan niet als het bedtijd voor mij is want dan lig ik nog 4 uur wakker.
Zorg voor jezelf
En dus neem ik me voor om dagelijks dit momentje voor mezelf te pakken. Maar dan zijn ze in bad geweest en liggen ze eindelijk op bed en ga ik gauw naar beneden om de bende op te ruimen, zodat er nog iets van mijn avond over is (en ik eindelijk op dat apje kan reageren). En als ik beneden kom zit manlief te gamen en heeft hij de vaatwasser nog niet ingeruimd.
En daar gaan we weer….
