Als je, net als ik, een burn out hebt gehad weet je dat je nooit echt helemaal van de klachten afkomt. Zo schreef ik eerder al: Het leven na een burn out zal nooit meer hetzelfde zijn. En zelfs nu, 7 jaar na mijn burn out, heb ik nog steeds de naweeën ervan. In deze blog vertel ik je waarom mijn burn out mij nog achtervolgt en waarom ik dit helemaal niet erg vind.
Je leven is voor altijd veranderd
Na een burn out, of eigenlijk al tijdens de bun out, verandert je leven voor altijd. Dit moet ook, want je bent niet voor niks in een burn out beland. Je zal je levensstijl en mindset echt moeten aanpassen wil je niet nog eens in een burn out belanden. Ik ben nog steeds van mening dat de burn out het beste is wat mij is overkomen. Ik maak nu veel bewuster keuzes, hoe groot of klein ook.
Op zoek naar de juiste balans
Mis ik mijn oude leven dan helemaal niet? Heel soms verlang ik weleens naar de stroom van energie die ik altijd had. Achteraf ging ik steeds over mijn grens heen, maar op dat moment voelde dit niet zo. Ik kon met gemak naar een kinderverjaardag en de dag erna nog naar een pretpark. Nu moet ik dit echt beter plannen en moet de balans goed zijn: drukte afwisselen met rust en ontspanning. En heb ik het bijvoorbeeld druk met werk dan is het heel belangrijk dat ik ook tijd maak om te sporten of om naar buiten te gaan. Hierdoor kan ik weer opladen zodat mijn energie redelijk constant blijft.
Ik doe alleen wat ik écht leuk vind
Baal ik hiervan? Eigenlijk niet. Ik doe nu echt alleen nog wat ik écht leuk vind. En natuurlijk heb je altijd bepaalde verplichtingen waar je moet komen opdraven, en dat doe ik dan ook met liefde en vol energie. Alleen zorg ik dan wel dat ik de dag ernaar genoeg tijd heb voor ontspanning en nieuwe energie.
Relaties zijn veranderd of beëindigd
Ook heb ik moeten breken met bepaalde mensen. Mensen die alleen maar energie kosten en waar je weinig tot niks van terugkrijgt. De “nemers”. Dat was in sommige gevallen best pijnlijk, maar nu jaren later besef ik dat ze mij zoveel energie kostten en een enorme last waren. Ook brachten ze eigenlijk weinig positiefs in mijn leven en ben ik alleen maar blij dat ook mijn kinderen die negativiteit niet in hun leven hebben.
Kritisch bij nieuwe vriendschappen.
Met nieuwe vriendschappen ben ik heel kritisch, misschien soms te kritisch. Maar als ik merk dat mensen negatief zijn, klagen, roddelen en geen tijd of aandacht voor mij of mijn gezin hebben maar dit wel altijd van ons krijgen ben ik snel klaar met die persoon of personen. Soms hou ik alleen wat afstand en beperk ik het contact omdat ik de persoon verder wel echt heel leuk vind en probeer ik te ontdekken of de vriendschap het waard is. Of dat ik het bij het verkeerde eind heb. In andere gevallen geef ik de vriendschap niet eens de kans omdat het al direct heel veel van mij vraagt.
Oprechte en duurzame nieuwe relaties
In het verleden zou ik me direct in de vriendschap storten, alles van mezelf geven en echt investeren. Om er vervolgens achter te komen dat het niet is wat ik hoopte dat het zou zijn. Nu doe ik dit met mate. Dus ik ga er wel voor, maar ik stort me er niet gelijk in. Puur om mezelf te beschermen en omdat ik liever inzet op oprechte en duurzame relaties waarbij het van twee kanten komt en waar ik over een paar jaar echt een betekenisvolle vriendschap heb opgebouwd. Geen oppervlakkigheid meer voor mij.
Waarom mijn burn out mij nog achtervolgt
Dus ja, mijn burn out achtervolgt me nog steeds. Maar alleen maar op een positieve manier. Ik ben nog steeds lerende. Ik leer nog over mezelf en mijn leven en iedere keer kom ik weer wat dichter bij de kern. Bij wie ik echt ben en wat ik echt wil in dit leven. Het zal ongetwijfeld ook met ouder worden te maken hebben, maar ik weet dat mijn burn out hier ook een enorme impact heeft gemaakt. Dit zelfbewustzijn helpt mij om steeds betere keuzes voor mezelf te maken.
Herken jij, die ook een burn out heeft gehad, jezelf hierin?
